"Moet Nynke maandag ook weer zo'n verhaaltje schrijven", vroeg de jongste vorige week aan de keukentafel. "Ja", zei ik. "Komen wij daar ook weer in voor", vroeg 'ie. "Misschien wel", antwoordde ik. "Waar moet ik het volgens jullie over hebben? Hebben jullie nog goede tips?"
Het bleef even stil. "De plastic soep", antwoordde de jongste. "Over CO2", vond de oudste. "Niet over Zwarte Piet", vroeg ik. Ze keken me aan alsof ik net had voorgesteld om de blog over augurken op sterk water te doen. "Huh, wat is er dan met Zwarte Piet?"
Precies. Wat is er nou weer met Zwarte Piet? Waarom maken we ons als volwassenen zo druk om Zwarte Piet, terwijl de kinderen - om wie het hele feest per slot van rekening draait - zich van geen kwaad bewust zijn? Want zo simpel is het. Kinderen kijken niet naar huidskleur. Of Piet nou zwart, rood, blauw of groen is: boeiuh.
"Iedereen mag zijn zoals 'ie is", zei de oudste. De CD van Kinderen voor Kinderen heeft z'n werk goed gedaan. "Dus Zwarte Piet mag ook wel groen zijn", vroeg ik. Ze knikte. "Als 'ie dat zelf mooier vindt, dan maakt dat niets uit." En gelijk heeft ze.
Ik probeer me ver van die hele Zwarte Pietendiscussie te houden, maar je ontkomt er niet aan. Op Facebook, Instagram en Twitter staat m'n hele timeline vol met plaatjes, statements en weet ik wat al niet meer. Ik word overspoeld met meningen, terwijl ik daar niet om vraag.
Vraag naar mijn persoonlijke mening en mijn voorstel is om voortaan alle kleuren schmink te gebruiken. Een groene Piet, een blauwe, gele, paarse en rode. Zo krijg je een vrolijk geheel. Ik ben zelf al eens blauw geschminkt en je herkende me niet meer. Dus dat kan prima. En geloof me: er is geen kind dat vreemd opkijkt van dat nieuwe huidskleurtje. Want die zien dat simpelweg nog niet.
Toen wij de jongste vroegen naar een vriendje in de klas dat donker is, keek hij ons niet-begrijpend aan. We vroegen of z'n ouders ook donker waren. "Z'n vader heeft een brilletje", gaf 'ie als antwoord. Dat was 'm opgevallen toen hij daar speelde. Niet het feit dat ze een donkere huidskleur hebben. Prachtig toch. Die eerlijke blik, zonder ook maar een greintje racisme.
Dus als het aan de kids ligt, hoeft mijn blog niet over Zwarte Piet te gaan. Ik kan beter echte problemen in de wereld aansnijden: CO2 en de plastic soep. Maar daar zie ik nou nooit iets op Facebook over voorbij komen.
